1
دانشکده دین و رسانه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
2
دانشکده دین و رسانه، صدا وسیمای قم
چکیده
چکیده هدف: هدف پژوهش حاضر این است که فرم‌های روایی و سبکی استفاده‌شده برای نمایش و صورت‌بندی مفهوم توکل و توسل در فیلم‌های جنگی را تحلیل کند. روش‌شناسی پژوهش: در این پژوهش سکانس‌های برجسته مرتبط با موضوع توکل و توسل با روش نئوفرمالیستی تحلیل و بررسی شده است. یافته‌ها:کهن‌الگوی قالب این فیلم‌ها، کهن‌الگوی تحول است. همچنین هم‌زمان با ژانر جنگ، ژانر جاده‌ای نیز در این فیلم‌ها به‌کار رفته است. بیان آیاتی از کتب مقدس، اضافه کردن شخصیتی مذهبی، گفت‌وگوی مستقیم قهرمان فیلم با خدا و پاسخ گرفتن از او، از عناصر روایی معمول برای نمایش مفهوم توکل و توسل در فیلم‌های ژانر جنگ است. اما تمهیدات روایی به‌تنهایی کافی نیست و عناصر سبکی مانند استفاده درست از لنز، زاویه و حرکت دوربین، صدا، تدوین، بازی بازیگران و طراحی صحنه و لباس هرکدام در انتقال محتوا و حس نقش به‌سزایی دارند. نتیجه‌گیری:با بررسی عناصر روایی به‌کار برده شده مشخص شد که استفاده از کهن‌الگوی تحول و استفاده از ژانر جاده‌ای در کنار ژانر جنگ به شخصیت‌پردازی و تحول شخصیت‌ها کمک زیادی کرده است. همچنین تأثیر توکل و توسل شخصیت در آرامش و اجابت دعایش مشهود است. عناصر سبکی استفاده‌شده در این سکانس‌ها در همبستگی کامل با عناصر روایی بوده و وظیفه دارد حس ارتباط شخصیت با معبود به هنگام توکل و توسل را منتقل کند.
)