هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه استفاده و رضایتمندی جوانان شهر تهران از شیوه‌های سنتی تبلیغ دینی است روش: این پژوهش از لحاظ ماهیت و هدف، یک پژوهش کاربردی بوده، و با استفاده از روش پیمایشی ـ تحلیلی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را جوانان 15 تا 29 ساله شهر تهران تشکیل داد و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، 384 نفر، تعیین شد و روش نمونه‌گیری با شیوه طبقه‌بندی توزیع به نسبت، بود. برای گردآوری داده‌ها از ابزار پرسشنامه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از آمار توصیفی و استنباطیی انجام شد. یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از آن است که بیشترین میزان استفاده جوانان، مربوط به مجالس مداحی و روضه‌خوانی هیئت‌های مذهبی، مجالس جشن و عزاداری مذهبی مساجد و مجالس وعظ و خطابه و سپس مجالس تعزیه می‌باشد. همچنین، بیشترین میزان رضایت جوانان، مربوط به مجالس مداحی و روضه‌خوانی هیئت‌های مذهبی، مجالس تعزیه و مجالس جشن و عزاداری مذهبی مساجد و سپس مجالس وعظ و خطابه است. نتایج آزمون فرضیات، نیز گویای آن است که بین میزان استفاده جوانان از روشهای مختلف سنتی تبلیغ دینی با میزان رضایتمندی آنان از این رسانه‌ها، رابطه همبستگی مستقیم وجود دارد. نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت افزایش میزان استفاده جوانان از رسانه‌های مذکور سبب افزایش میزان رضایتمندی آنان خواهد شد.
)